iskender

yıllardır yediğim ilk iskenderdi.
yediğime değdi.
bembeyaz masa örtüleri ve beyefendi sahipleri ile 'atadan' bundan sonra sık sık uğramam gereken bir yer olacak.
uğramamaya çalışacağım tabii.
bilinçli bir bilinçsizlik haliyle bu bilgiyi aklımın en gerilerine atmaya çalışacak ve nefsime hakim olacağım.
1957'den beri oradalarmış. sirkecide. konyalının hemen yanında. vakıfhanda.

neyse, kerane tatlısı yemeği de ihmal etmeyin.
bileklerinizden akıta akıta yiyin sokaklarda ki, sonra limon kolanyalı bir ıslak mendile mahkum olun ve bu durumu hiç umursamayın.
daha da önemlisi ilerki peynirciden lor, tahtakalenin son dükkanından da kalaylanmamış tahta tutacaklarının üstü sedefli cezve almayı unutmayın.

bu hafta tam üç gün arka arkaya eminönüne gittim. bir süre hiç uğramam herhalde diyemeyeceğim, insanın aklı kalıyor çünkü.