sayın kamil koç yolcuları lütfen iskeleye

şimdi bu kamil koçun rahat hat diye bişeyi var ona biniyoruz biz ve gidiyoruz. yolda ne dinleriz ne izleriz bilemem. bizi orda ne karşılar onu da bilemem. gece boyu alacakları vertikal pozisyondan dolayı şişkin olacağı kesin ayak bileklerimden, buz gibi deniz suyundan ve edeceğim lezzetli kahvaltılardan şüphe duymuyorum. bununla birlikte bodruma taş çıkartan bir internet düzeneğimiz olacağını da biliyorum. geri sayımımı hiç gün atlamadan yapabilecek ve bir de dönüşte yepyeni taptaze bir mad men sezonu ve bölümüyle karşılanıyor olacağım. şimdilik herşeyin sadece iyi, eğlenceli ve pozitif tarafına odaklanmak gerek. yol arkadaşım çok mu suskun olur, gereğinden fazla mı konuşur, daha önce hiç deniz tatili ya da herhangi başka bir tatil yapmadığım kişilerle geçireceğim arkadaşlarımla istediğim kıyılara gider miyim, beklediğimden ve bildiğimden daha güzel koylarda mı bulurum kendimi, annem babam fazla mı olurlar, kimi özledim kimi özlemedim ya da yokluğumuz sırasında ritayla kim ilgilenecek gibi detaylarla uğraşmayı başka uzak zamanlara bırakıyorum. çiçeklerin sulanması ya da eve yağmur suyunun girip girmeyeceği de ilgi alanımda olmayacak. biraz sıkıntılı bir portre çiziyor gibiyim ama aslında öyle değil. kış sezonuna da girdik sayılır zaten. bol üzümlü günler dilerim. ama çekirdeksiz.