tatil

en cok da nigarin dogum gunune katilamayacagima uzuluyorum. cunku ben normalde organize bir insan olamazken bu sefer baskalarinin da itelemesiyle organize olabilip-tesekkurler aysecan, romina-bugune tam techizatli bir sekilde hazirlanmistik. bir suru surprizi kaciracagima uzuluyorum evet. ama bir yere kadar. cunku ben burda cok mutluyum. mumkun olsa hic donmeyebilirim. ama mumkun degil. cunku tatil yapabilmek icin calismak gerekiyor. zaten tatilin tadi da baska turlu cikmiyor. istanbulda, isten, nemden, sicaktan, sorumluluklardan, turlu sikintilardan bolca sikilmak gerekiyor once ki, tatiliniz de ayni oranda iyi gecsin. burada hayatimin onemli bir kismini paylastigim bircok insanla bir aradayim. surprizli karsilasmalarla dolu, guzel insanlarla dolu bir adacik ici dolu tursucuk. ezan sesini ilk defa duyuyorum mesela su an. unutmusum bile neye benzedigini, kanon da yapilmiyor burda belki de o yuzden. neyse iste zaten donunce beni karsilayacak bir mad men bolumu var. ofis de korkutmuyor, cogu bitti azi kaldi zaten di mi. hem baslamak itiraz etmenin yarisidir. bu ozlu sozu atilla katti lugatimiza. sirf bunun icin bile degerdi bozcaadaya gelmeye.

ps: fotograf makinami cok seviyorum. dilimi esek arisi isirsin demiyim ama sonra istirham ediyorum.