atonement

evet gercekten de guzeldi. birkac fikir catismasindan sonra peter ile tekrar ayni yoldayiz sanirsam.
aman ne guzel de editlemisler.
aman muzikler de pek guzelmis.
keira bile guzelmis.
james macavoy'u ise ephram'dan ayirt edebilmeye basladim sonunda.
vanessa redgrave ise pastanin ustundeki kiraz. la ciliegina sulla torta. (su noktada mouse'umun hala calisip calismadigina soyle bir bakmak isteidm ama bir hayal kirikligini kaldirabilecegimi hissetmiyorum.)
bayan redgrave nasil olduysa oldu, kisa ve seyrek de olsa karsilasmalarimiz, kalbimde bir taht kurdu. kendisine saygim sonsuz. cok asil, cok guclu ve yetenekli oldugunu dusunuyorum. bir cesit jeremy irons. britz, yo!
dis fircam agzimda, film sonrasi hislerimi daha guzel nasil tasvir edebilirim diye dusunuyorum, ama su an dogru an diil sanirim.
o dogru an bir an gelecek mi?
bir an once, en once.
en guzeli yarin telefon alarmimi duymayacak olmam.
bu yazi ve kopuklu dislerimden kurtuldugum anda ise yatagimi boylayacagim.
kedime yeni ikea mama kabinda sut verdim. beni seviyo. kabin icinde bir tac var. yani kralicelere layik. bizimki gibi geckin bir kralice icin cok, ehmm nasil denir: müstahak.
iyigeceler.