tridi gozlugum duvara yapismakta neden bu kadar zorluk cekiyor anlamiyorum.
ben bazen cok inaniyorum lansmanlarda soylenenlere.
aklimda neler vardi da, vazgectim sonra, ruh halim izin vermedi yani, bu savas yeni yilda da devam edecege benzer, 12ye girdigimiz an bambaska bir insan olacagima inanmistim oysa ki, yazik.
sabah 4te hala uyumamis oldugumu hisseden/duyan(cunku tuvalete girmistim) rita, bagirdi da bagirdi. neyse ki o sirada annemlerin uykusu pek derindi de duymadilar/uyanmadilar.
big love'a baslamayi dusunuyorum ama bilmiyorum ki nasil olur...
the wire icin de ayni gecerli.
birazdan soul kitchen'a gidiyoruz. bakalim.
cay bazen ne guzel.
No comments:
Post a Comment