bir zamanlar photoshopta




ben ugrasirdim. bir zamanlar iste. cunku kesin o zamanlarda asil yapmam gereken is o digildi ve de baldiz baldan tatliydi. tabi benim burda ovdugum tamamen ugrasma bolumu. yoksa birazcik irdeleyecek olursam bu durumu siliveririm su imIclari. imç. istanbul manifaturacilar çarsisi.
francois'nin bloguna bir baktim, sirin bir kiz gordum. sonra onun o kizi bana emaille de attigini gordum.
ben sirin seyler yapamiyorum edemiyorum. icim kararmis. neden boyle. yoksa ben...
neyse sonuc olarak rita yillar sonra tekrar evde. keske daha iyi kosullar altinda olsaydi hersey. ama ne kadar olmamasi ogutlense de benim hala umudum var. insanoglu iste. en buyuk kotuluk umit demisler. dogru cikmis cogu zaman.
o kadar sicak ki su an burasi.
sevgiler. ama uzaktan.

2 comments:

dearjune. said...

ama bunlar cook guzel.
ritaya sifa. operim.

d said...

ay çok saol ablası.
bence iyileşiyo. ümitleniyorum işte bana ne!
ümitlenme dediler veterinerler. evet öyle dediler ühühüüüüüüüüüüüü