memory

şimdi bu göethe'nin silüetiymiş. tavşan ise dürer'in(silüeti diil tabi. yahnisiymiş. hohohohooo).
işte küçüklüğümün oyunu memory'den parçalar.
arkası yarın. aslında silüetin (selülit diil hayır) arka fonu kırmızı bizim kartlarda. tavşan ise birebir. fırenç kis.
böyle oynanır. hihihihi.

4 comments:

dearjune. said...

su an gok gurluyo burada. ve serin bir hava var. ve, serge gainsbourg'tan jö tem jö tem mua non plüü dinliyorum. göte'nin genc wertherin acilarini tekrardan okuyup aglayabilirdim ama tezimi bitirmem gerek. lanet olsun. hayat niye bu kadar zor. cok zor. coook. zor. zor. zzz. :(

dearjune. said...

jö ve jö ve zö je viyan.

sekvotka said...

peki dürer'in resmettiği tavşanın isminin werther olduğunu ve goethe'nin bu tavşandan esinlenerek o damar romanı yazdığını biliyor muydunuz? bilmiyordunuz tabii, öğrenin işte bu vesile ile. hatta genç werther'in çocukken sadece bir adet havuç yediğini, o tadın ölünceye dek damağından silinmediğini ve gençliğinde o akrep burcu kıza olan aşkının altında aslında bu tatmin edilmemiş havuç yeme arzusu olduğunu hiç mi hiç bilmiyordunuz sanırım. bilge dostunuz sekvotka bilgilerini sizlerle paylaşmaktan kıvanç duyar.

d said...

wow. tavşan ve goethe ilişkisi. ve benim 5 yaşında bir küçük çocukken onların eşlerini bulmaya çalışmam taksimdeki odamın hole açılan kapı eşiğinde. saol şekerim osmancım aydınlattın.